آیا به آنچه می کنیم می اندیشیم؟

آیا به آنچه می کنیم می اندیشیم؟

گاهاً انسان چنان مشغول روزمرّگی و سود [کاذب] طلبی می شود که فراموش می کند انسان است یا . . . اصلاً انسان بودن  یعنی چه؟ آیا ما هم همانند سایر مخلوقات فقط برای خوردن و خوابیدن آمده ایم که برای رسیدن به اینها هر کاری که لازم می دانیم انجام دهیم؟ چرا باید یک انسان بخاطر مسائلی که در مقابل مقام و منزلت والای او (خلیفةالله) ارزش آنچنانی ندارند، به رشد و تعالی خود پشت پا می زند و حتی خودش از خویشتن متنفر می شود؟ آیا انسان همین گوشت و پوست و استخوان است؟ اگر همین ها بود هم باید با کمی اندیشه و تأمل از خواب غفلت بیدار می شد. خالق هستی در کلام زیبای خود می فرماید:

أوَ لَم یَسیروُا فی الأرضِ فَیَنظُروا کَیفَ کانَ عقبَةُ الّذینَ کانُوا مِن قَبلِهِم  غافر21

آیا بر روی زمین سیر نمی کنند تا نظاره کنند عاقبت کسانی که قبل از آنها بودند چگونه بوده است؟

بیایید امشب بعد از اینکه از کارهای روزانه فارغ شدیم یک دقیقه به این موضوع بیندیشیم.